M│odziá poeci

Resident

ááááááááááá Podczasá wywiaduá dlaá PLAYBOYÆaá Jerzyá Pilchá wypowiedzia│á pewneá s│owa , kt≤reá doskonaleá oddaj╣á toá coá obecnieá dziejeá siΩá wá naszymá piΩknymá kraju. Je£liá sobieá dobrzeá przypominamá toá brzmia│yá oneá nastΩpuj╣co : äWá Polsce , ka┐dyá ktoá wyleczy│á siΩá

zá analfabetyzmuá mo┐eá uwa┐aµá siΩá zaá pisarzaö.

C≤┐ , naá pocz╣tkuá stwierdzi│em , i┐á paná Pilchá zwyczajnieá dramatyzuje , jednaká poá mniejá wiΩcejá p≤│á rokuá odá ukazaniaá siΩá owegoá wywiadu ánamacalnieá mog│emá siΩá przekonaµá oá prawdziwo£ciá tegoá stwierdzenia.

Sk╣dá uá mnieá taá nag│aá zmianaá pogl╣d≤w? Czy┐bymá popada│á wá histeriΩ? Zdecydowanieá nie.

Ot≤┐ , styka│emá siΩá zá är≤┐nymiöá formamiá poezji , publikowanymiá naá är≤┐neöá sposoby , oá är≤┐nymö poziomie. Iá taká jaká jeszczeá £cierpia│emá chore (czΩstoá te┐á wyj╣tkowoá wulgarne)á wynaturzenieá tw≤rc≤wá (jaká toá siΩá oniá samiá okre£laj╣)á overgroundÆowych , kt≤rychá publikuj╣á swojeá wierszeá wá czasopismachá podziemnych , taká ju┐á zetkniΩcieá zá poezj╣á zamieszczan╣á wá magazynachá internetowychá okaza│oá siΩá dlaá mnie wyj╣tkowoá traumatycznymá prze┐yciem.áááááá

Przepraszam , aleá jaká uá diab│aá mo┐naá sp│odziµá co£á taká przeraƒliwieá schematycznego , pozbawionegoá dobregoá smaku , aá nadeá wszystkoá taká ┐a│o£nieá napisanego? AbstrahujΩá tuá odá tematykiá tychá ädzie│ö , chodziá miá ju┐á wy│╣cznieá oá formΩá przekazu.

ááááááááááá Poezja , je£liá nieá niesieá jakiego£á niebanalnegoá przes│aniaá toá powinnaá byµá nienagannaá podá wzglΩdemá stylistycznymá iá jΩzykowym. Je┐eliá jeszcze , mimoá brak≤wá wá warsztacieá autoraá jegoá wierszeá s╣á interesuj╣ceá lubá nietuzinkoweá toá mo┐naá siΩá pokusiµ ,

a┐ebyá jeá opublikowaµ. Wá innymá wypadkuá cz│owieká zwyczajnieá nara┐aá siΩá naá £mieszno£µ. PozwolΩá sobieá przytoczyµá choµá jedená äwybitnyöá poemat.

á

áááááá WIRTUALNA MIúOî╞

Nasza mi│o£µ wirtualna,
Taka niesamowicie prawdziwa.
Kocha│am CiΩ jak nikogo innego.
Czu│am siΩ jak w si≤dmym niebie,
I nie wyobra┐a│am ┐ycia bez Ciebie.
Nasza odleg│o£µ taka wielka,
Lecz w moim sercu by│e£ tak blisko,
I tak nagle przez jaki£ nieznany pow≤d
Nasza mi│o£µ z Twojej strony siΩ rozprys│a.
Serce mi siΩ rozbi│o na milion czΩ£ci,
I do dzi£ nie jest zagojone.
»ycie szare i a┐ bezsensowne,
úzy na wieczno£µ spadaj╣ce,
Cierpienie nigdy nie ko±cz╣ce...

ááááááááááá Autorkaá mo┐eá byµá zá siebieá dumna (wiΩcejá tegoá typuá wynaturze±á znajdujeá siΩá wá magÆuá äReadyö , kt≤ryá jestá nawetá naá p│ycieá CDAá nrá 67). C≤┐ , przyznamá szczerze , i┐á urzek│á mnieá jejá styl , tená liryzm. Wá dodatkuá utw≤rá pe│ená jestá patosu , kt≤ryá zá niegoá wrΩczá emanujeá iá toá prawieá taká silnieá jaká zá piosenkiá discoá polo. ä»ycieá szareá iá a┐á bezsensowneöá orazá äNaszaá mi│o£µá zá Twojejá stronyá siΩá rozprys│aöá toá cudownyá przyk│adá piΩknejá polszczyzny , g│Ωbiá literackiej.

Je£liá taká maá wygl╣daµá poezjaá naszegoá pokoleniaá toá wolΩá ju┐á zacz╣µá czytaµá broszurkiá odá mormon≤w , buddyst≤wá iá innegoá äta│atajstwaö. á

ááááááááááá Niestetyá Internetá dajeá szerokieá poleá doá popisuá dlaá m│odocianychá grafoman≤w , kt≤rzyá oá dziwoá nieá do£µ , ┐eá nieá wstydz╣á siΩá swojejá miernejá tw≤rczo£ciá toá jeszczeá powoliá zaczynaj╣á nabieraµá przekonania , i┐á s╣á artystami.

Zanimá dziewcz╣tkaá dorwa│yá siΩá doá Internetuá toá zapisywa│yá swojeá älirykiöá wá pamiΩtniku , ewentualnieá wysy│a│yá doá pismá m│odzie┐owych , kt≤reá czytaj╣á ludzieá okre£lonegoá pokroju , aá teraz? M│odeá artystkiá s╣á dos│ownieá weá wszystkichá magÆach , czy te┐á zinÆach. WszΩdzieá k╣cikiá zá tw≤rczo£ci╣á domoros│ychá pisarzy , kt≤rymá nawetá ortografiaá jestá obcaá (osobomá publikuj╣cymá najwyraƒniejá r≤wnie┐). Ot , przyk│adowoá takiá drobnyá äburaczekö :á

äI znowu z za chmur wysuwa siΩ s│o±ce
Ale zimne, choµ gor╣ce.ö

Czyá tylkoá miá wydajeá siΩ , i┐á powinnoá tamá byµá napisaneá äzzaö , aá nieá äz zaö?

Przepraszam , mo┐eá zwyczajnieá nieá zrozumia│emá celuá takiego┐á zabieguá literackiego , niemniejá ufam , ┐eá nieá jestemá wá tejá kwestiiá odosobniony.

Przepraszamá panie , gdy┐á toá g│≤wnieá oneá sta│yá siΩá obiektemá moichá atak≤w , aá wi╣┐Ωá siΩá toá zá tym , i┐á panowieá zwyczajnieá wstydz╣á siΩ (przynajmniejá wá wiΩkszo£ci)á m≤wiµ , czyá te┐á pisaµ oá mi│o£ci , dlategoá rzadkoá kiedyá publikuj╣á swojeá refleksje , zw│aszczaá wá formieá wierszy.

Chocia┐á toá mΩ┐czyƒniá byliá najwiΩkszymiá poetami :)